Jak rozpoznać mączliki?

Mączlik wiciokrzewowy występuje na roślinach z rodzaju Fragaria w wielu krajach Europy, np. w Finlandii, Niemczech i na Ukrainie, a także notowany w przesyłkach roślin w Czechach i we Włoszech. Od 2016 r. jest także obecny w uprawie truskawki w Polsce. Ten gatunek, podobnie jak mączlik szklarniowy, rozwija się na dolnej stronie liści, tworząc skupiska złożone z licznych larw i osobników dorosłych. Główna szkodliwość mączlika to intensywne pobieranie soku roślinnego, przez co zostaje osłabiony wzrost i owocowanie rośliny. Podczas żerowania mączliki wydalają duże ilości rosy miodowej, która zanieczyszcza rośliny. Jest to szkodliwość pośrednia, gdyż na liściach pokrytych rosą miodową w krótkim czasie rozwijają się grzyby sadzakowe, które w znacznym stopniu ograniczają powierzchnię asymilacyjną, co ma wpływ na wielkość i jakość plonu owoców. W okresie zbiorów, mogą być także zanieczyszczane owoce, które tracą wartość handlową.

Mączlik szklarniowy to głównie szkodnik warzyw uprawianych w obiektach szklarniowych, takich jak pomidor, ogórek, papryka, oberżyna. W Holandii jednak podczas niedawnej inspekcji doświadczeń z truskawką okazało się, że jest dużym zagrożeniem tej uprawy – obecne były wszystkie stadia rozwojowe tego szkodnika.

Biologiczna ochrona przed mączlikami w obiektach zamkniętych – tunelach i szklarniach  wzorem Holendrów

Jaja mączlika są częściowo ograniczane gdy do obiektu zostaną wprowadzone saszetki z drapieżnym roztoczem Amblyseius swirskii, podczas gdy poczwarki szkodnika są pasożytowane przez pasożytniczą błonkówkę – dobrotnicę szklarniową (Encarsia formosa). Jest ona dostępna w handlu m.in. jako Encarsia-System, En-Strip, EncarControl czy EnPak.

Ważną rolę w ograniczaniu populacji mączlików odgrywa biologiczny środek owadobójczy, zawierający zarodniki naturalnie występującego entomopatogenicznego grzyba Isaria fumosorosea (syn. Paecilomyces fumosoroseus; produkt pod nazwą Preferal® lub NoFly – Paecilomyces fumosoroseus szczep FE9901). Produkt ten jest wysoce skuteczny przeciwko wszystkim stadiom mączlika: jajom, larwom, poczwarkom i dorosłym osobnikom. Ponadto wykazuje działanie zwalczające przeciwko przędziorkom i wciornastkom.

Holendrzy w ochronie przed mączlikiem – szczególnie przy bardzo dużej populacji – wykorzystują także produkty zawierające polimery silikonowe (tam pod nazwą Protac SF, w Polsce jest to SILTAC). Produkt ten naniesiony na roślinę tworzy cienką lepką siatkę na powierzchni szkodników. Wszystkie dorosłe mączliki są natychmiast unieruchamiane i szybko zwalczane. Środki zawierające polimery silikonowe wykazują również dobre działanie przeciwko przędziorkom, mszycom i wciornastkom.

Inne sposoby niechemicznej walki z mączlikami to wykorzystanie także innej błonkówki pasożytniczej – ośca mączlikowego (Eretmocerus eremicus). Jest dostępny w postaci np. produktów Eretmocerus-System, EremiControl czy Ercal lub jako Enermix lub Encar/EremiControl, w których znajduje się osiec mączlikowy (Eretmocerus eremicus) oraz dobrotnica szklarniowa (Encarsia formosa). W tym połączeniu dobrotnica jest aktywna w niższej temperaturze (20-25°C), a osiec w wyższej – nawet powyżej 30°C.

Drapieżnikiem mączlików jest także pluskwiak – dziubałeczek mączlikowy (Macrolophus caliginosus, syn. Macroplphus pygmaeus). Jego pokarm stanowią również przędziorki mszyce, wciornastki oraz larwy miniarek. Jest dostępny jako produkty Mirical, MacroControl, Macrolophus-System, MiriPac.