Warzywnica kapustna

Pierwszy z nich to warzywnica kapustna (Eurydema oleraceum) – gatunek pluskwiaka z rodziny tarczówkowatych. W ciągu roku szkodnik ma 2 lub 3 pokolenia. Długość ciała to 5-7 mm. Młode osobniki warzywnicy kapustnej mają żółte plamy, natomiast osobniki, które przezimowały, zmieniają barwę plam na ciemnoczerwoną. Zimuje imago schowane pod liśćmi lub grudkami ziemi. Występuje na terenach otwartych, w niskiej roślinności. Żywi się sokami roślin z grupy kapustowatych, a główne gatunki atakowane przez warzywnicę to kapusta, rzepak i gorczyca. Przy masowym pojawieniu się może być szkodnikiem upraw warzywnych.

Warzywnica kapustna (fot. A. Wojdyła)

Zmienik ziemniaczak…

Drugi to zmienik ziemniaczak (Lygus pratensis) – jest to mały owad z rzędu pluskwiaków – osobnik dorosły ma długość 4,5-6,5 mm. Ciało ma barwę zmienną – w czasie rozwoju przechodzi od koloru szarożółtego, poprzez zielony aż do czerwonobrązowej. Zwykle występują w roku dwa pokolenia szkodnika. Zimują owady dorosłe, najczęściej w trawach, a wiosną – w końcu kwietnia przylatują na plantacje roślin żywicielskich, na przykład papryki, gdzie samica składa jaja w zagłębieniu łodyg i w nerwach liści. Są szkodliwe szczególnie dla dojrzewających owoców, ponieważ zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe nakłuwają tkankę, wysysają soki z roślin. Tkanka korkowacieje, a później wypada, tworząc małe otwory. Szczególnie silnie opanowane przez zmieniki rośliny mogą rosnąć słabo i dawać mały plon. Uszkodzone pąki kwiatowe mogą przedwcześnie opadać, a owoce mogą być zdeformowane i nie dorastać do typowej wielkości. Dodatkowo mogą na skórce powstawać niewybarwione plamy. Na papryce – poza zmiennikiem ziemniaczakiem – najliczniej występującym gatunkiem jest zmienik lucernowiec, a także dwa inne gatunki – zmiennik bylinowiec i złocieniak.

Zmienik ziemniaczak (fot. A. Wojdyła)

… i pożyteczny Orius

Bardzo podobne do dwóch wcześniej wymienionych szkodliwych gatunków są pożyteczne osobniki z rodzaju Orius. Są to niewielkich rozmiarów, wszystkożerne owady z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych, z rodziny dziubałkowatych (Anthocoridae). Osiągają długość od 2 do 5 mm. Podobnie jak inni przedstawiciele rodziny dziubałkowatych, także te z rodzaju Orius polują na małe bezkręgowce będące szkodnikami roślin: wciornastki i przędziorki, jedzą też ich jaja i larwy. W obiektach najczęściej obserwuje się dwa gatunki, którymi są: dziubałeczek wielożerny (Orius leavigatus) oraz dziubałeczek żółtonogi (Orius majusculus). W przypadku braku wystarczającej ilości pokarmu w postaci owadów czy roztoczy, dziubałeczki mogą żywić się także pyłkiem kwiatowym lub sokami roślinnymi. Często na początku uprawy warto wraz z wyłożeniem organizmów pożytecznych dodatkowo wyłożyć dla nich dodatkowy pokarm (na rynku są dostępne takie produkty).

Gatunek pożyteczny z rodzaju Orius (fot. A. Wojdyła)