Biologia i szkodliwość

Osobniki dorosłe ziemiórek to czarne muchówki długości około 3 mm, z przeźroczystymi skrzydłami, długimi czułkami i nogami. Samica składa 50-200 jaj w ciągu swojego życia, w podłoże bezpośrednio przy roślinach. Jaja są owalne, żółtobiałe o długości do 2 mm. Larwy wylęgają się po 4–12 dniach i w ciągu 2-3 tygodni przechodzą 4 stadia larwalne. Larwy są szklisto białe (przeźroczyste), długości 7-12mm, z czarną głowa i prześwitującym przez ciało przewodem pokarmowym. Przepoczwarzają się w glebie. Poczwarki początkowo są koloru białego, z czasem ciemnieją. Osobniki dorosłe wylatują z podłoża po 3-8 dniach.

Długość trwania poszczególnych stadiów rozwojowych skraca są wraz ze wzrostem temperatury podłoża – przy 24°C cykl rozwojowy jednego pokolenia trwa około 3-4 tygodnie.

Szkodliwe są larwy, które żerują w podłożu uszkadzając korzenie. Powoduje to zaburzenia w pobieraniu wody i składników pokarmowych z podłoża. W wyniku uszkodzenia szyjki korzeniowej rośliny gniją u  podstawy i stopniowo zamierają. Uszkodzenia powstałe w miejscach żerowania stanowią potencjalną drogę wnikania do roślin organizmów chorobotwórczych, szczególnie z rodzaju Phytium i Phytophthora.

Profilaktyka

Ziemiórki preferują wilgotne podłoża bogate w rozkładającą się substancję organiczną. Pod osłony zawlekane są głównie z podłożem organicznym. W trakcie uprawy szkodniki mogą przylatywać z zewnątrz, np. podczas wietrzenia szklarni lub tunelu.

Dorosłe ziemiórki szybko poruszają się po powierzchni podłoża, w okolicy szyjki korzeniowej. Podstawą metodą walki ze szkodnikami jest regularna lustracja roślin. Pomocne do tego celu są żółte tablice lepowe, które należy rozstawić w pobliżu roślin przy podłożu.

Zwalczanie

Ziemiórki można skutecznie zwalczać za pomocą biologicznej ochrony roślin:

• Po zauważeniu pierwszych osobników dorosłych do podłoża należy wprowadzić pożyteczne nicienie Steinernema feltiae, które atakują głównie larwy ziemiórek. Nicienie aktywnie poszukują żywiciela. Wnikają do wnętrza szkodnika przez naturalne otwory ciała (układ oddechowy lub pokarmowy) i uwalniają toksyczne bakterie. Bakterie zabijają szkodnika w ciągu kilku dni a nicienie rosną i rozwijają się w jego martwym ciele. Cały rozwój nicienia trwa 2-3 tygodnie. Po osiągnięciu dojrzałości opuszczają ciało żywiciela. Porażone larwy ziemiórek przybierają kolor żółty do jasnobrązowego i stają się śluzowate, przez co trudno je zauważyć w podłożu. Nicienie wykazują swoją aktywność w temperaturze powyżej 8°C, natomiast bakteria, którą uwalniają w ciele żywiciela – w temperaturze 14-26°C.

Preparaty zawierające Steinernema feltiae (Entonem,  ExhibitLine sf,  Nemasys f, Scia-Rid) należy aplikować doglebowo- rośliny podlać 1 raz, w dawce 0,5mln/m², zużywając 1 litr wody na 1m² podłoża.

• Atheta coriaria – wszystkie stadia rozwojowe tego drapieżnego chrząszcza odżywiają się larwami ziemiórek. Żerują także na poczwarkach wciornastków w glebie. Entomofaga (preparaty Atheta System, stosować głównie prewencyjnie w trakcie produkcji rozsady roślin rabatowych i balkonowych.
• Stratiolaelaps scimitus  (= Hypoaspis miles) to drapieżne roztocze, którego osobniki dorosłe i larwy zwalczają jaja, larwy i poczwarki ziemiórek. Żerują także na innych szkodnikach występujących w górnej warstwie gleby lub torfu, na powierzchni podłoża lub w resztkach roślin na glebie. Roztocza można stosować zapobiegawczo lub interwencyjnie. Entomofagi (preparaty Entomite M, Hypoline m, Hypoaspis-System) należy równomiernie rozsypać, po powierzchni podłoża w dawce zlecanej przez producenta preparatu.
• Macrocheles ruburus – osobniki dorosłe i nimfy żerują na jajach i larwach ziemiórek, poczwarkach wciornastków oraz innych szkodników glebowych. Entomofag dostępny w preparatach Macro-Mite,

Jeżeli metoda biologiczna nie przynosi efektów konieczne jest przeprowadzenie zabiegu opryskiwania środkami ochrony roślin. Do tego celu zarejestrowany (stan prawny 16.05.2017 r) jest:

• Polysect Długo Działający 005 SL (acetamipryd); np. w uprawach begonii zimowej zaleca się podlewanie roślin jego 6% roztworem.