Wełna mineralna Begrow - koreczki, kostki rozsadowe i maty wełny mineralnej

PODosłonami.pl

Hazera 2 ManistellaHazera 2 Manistella

Strategia podlewania roślin ogórka oraz pomidora na mineralnym substracie Begrow

Firma Begrow oferująca podłoża z wełny mineralnej na polskim rynku przedstawia technologię produkcji rozsady pomidora i ogórka w kostkach z wełny mineralnej. Wełna mineralna Begrow może być wykorzystywana także do uprawy konopi siewnych (Cannabis sativa). Już za kilka dni będzie można poznać ofertę firmy podczas targów TSW (stoisko 3.49).

Czytaj dalej...
Uprawa ogórków w matach uprawowych Begrow (fot. Begrow)

Uprawa ogórków w matach uprawowych Begrow (fot. Begrow)

Zalecenia dotyczące produkcji rozsady pomidorów w wełnie mineralnej Begrow

W dużym uproszczeniu nasiona pomidora wysiewane są w koreczki wełny mineralnej Begrow, a później siewki są pikowane w kostki. Jak jednak należy postępować od początku produkcji rozsady, krok po kroku?

Koreczki z wełny mineralnej, suche, wstawiamy w otwory w odpowiedniej tacy. Przygotowujemy pożywkę i doprowadzamy ją do pożądanego stężenia (EC 1,8-2,0 mS/cm, pH 5,5). Gotowym roztworem napełniamy pojemnik, w którym taca z koreczkami powinna się zanurzyć się w całości. Nasączamy koreczki Begrow, wkładając całą tacę do roztworu. Następnie wyciągamy tacę i umożliwiamy odsączenie nadmiaru pożywki. Następnie wysiewamy nasiona pomidora – w każdym koreczku (oczku tacy) umieszczamy jedno nasiono. Po zakończeniu siewu, przysypujemy zasiane nasiona wermikulitem o drobnej frakcji. Zakrywamy tacę folią i czekamy na wschody roślin. Po pojawieniu się 50-70% wschodów ściągamy folię, czekamy na szybkie wschody pozostałych, następnie rośliny pozostają w tacach do pojawienia się drugiego liścia właściwego (12-14 dni), wówczas można przepikowywać je w kostki rozsadowe. Podlewanie roślin w tacy odbywa się w taki sam sposób, jak początkowe nasączanie tac, ale nie zanurzamy tacy całkowicie w roztworze, aby nie zmyć wermikulitu. Jak ocenić, czy konieczne jest nasączanie koreczków w tacy? Wyciągamy z tacy koreczek z siewką, lekko naciskamy palcami – jeśli nie pojawi się kropla wilgoci, nadszedł czas, aby nasączyć koreczki w tacy.

Dzień przed pikowaniem należy przygotować i nasączyć pożywką kostki wełny mineralnej Begrow. Tym razem pożywka powinna mieć EC 2,2-2,4 mS/cm i pH 5,5. Pożywkę taką wlewa się do pojemników i całkowicie zanurza w niej kostki Begrow, aż do pełnego nasączenia ich roztworem (nie wolno podlewać kostek z góry, z węża, ponieważ pozostaną suche partie wełny mineralnej i system korzeniowy nie będzie mógł się tam rozwijać).

Jeśli pomieszczenie do uprawy rozsady jest nowoczesne, ze stołami, wówczas kostki najpierw wykłada się na stoły do góry rowkami i polewa pożywką metodą zalewania, aż do pełnego nasycenia połowy kostki; trwa to około 2-3 godzin. Następnie roztwór jest odsączany, kostki są odwracane do góry otworami i ponownie stoły są zalewane aż do pełnego nasycenia kostki roztworem. Następnie roztwór jest odsączany i pikuje się rośliny.

Są dwie metody pikowania pomidora: z odwracaniem siewek i bez odwracania. Pierwsza metoda jest stosowana w przypadku, gdy siewki są zbyt wyrośnięte; ta metoda pozwoli na zmniejszenie długości pędu. Aby pikowanie przebiegło z jak najmniejszymi stratami, rośliny powinny być elastyczne – w tym celu, aby zmniejszyć ich turgor, dzień wcześniej nie należy ich podlewać. Każdy korek jest wyjmowany z oczka tacy, pikowany w specjalny otwór w kostce Begrow i przykrywany wermikulitem o drobnej frakcji, aby wyrównać stykanie się korzeni z powierzchnią kostki. Po przepikowaniu rośliny rosną w pomieszczeniu do produkcji rozsad – na tyle, na ile pozwala gęstość roślin po rozłożeniu kostek, ale nie dłużej niż do kwitnienia pierwszego grona. Jeśli rozsada wcześniej zostanie wyniesiona do szklarni, to najpierw pozostawia się ją pod kroplownikami, na matach, lecz bez kontaktu z substratem. Rośliny w kostkach można postawić obok otworu w macie, można także umieścić je na otworze, umieszczając pod kostką serwetki polietylenowe. Ta technika jest niezbędna do rozbudowania systemu korzeniowego roślin i ogólnej równowagi.

Konieczność podlewania rozsady określana jest na podstawie masy kostki Begrow – od początkowej masy po nasyceniu powinna ona przed każdym podlewaniem stracić 40% wilgotności. Pożywkę podaje się przez węże lub zalewowo – na stołach zalewowych. Stężenie pożywki w kostce stopniowo wzrasta, z każdym podlewaniem powinno wzrosnąć o 0,1-0,2 mS/cm, tak, aby do czasu sadzenia roślin poziom EC w kostce Begrow wynosiło 4,5-5,0 mS/cm. Podczas sadzenia roślin na stałe miejsce, kostka z rośliną nie jest zagłębiana w macie, ustawia się ją płasko na powierzchni maty.

Technologia produkcji rozsady ogórka w kostkach z wełny mineralnej Begrow

Dzień przed pikowaniem należy przygotować i nasączyć pożywką kostki z wełny mineralnej Begrow. Przygotowuje się pożywkę o EC 1,6-1,8 mS/cm i pH 5,5 wlewa się do pojemników i całkowicie zanurza się w niej kostki Begrow, do pełnego nasycenia roztworem (nie wolno podlewać kostek z góry, z węża, ponieważ pozostaną suche partie wełny mineralnej i system korzeniowy nie będzie się tam rozwijać). Po nasączeniu przykrywamy kostki folią i pozostawiamy do rana. W szklarni ustawia się optymalną temperaturę dla ogórków.

Jeśli pomieszczenie do uprawy rozsady jest nowoczesne, ze stołami, wówczas kostki najpierw wykłada się na stoły do góry rowkami i polewa pożywką, metodą zalewową, aż do pełnego nasycenia połowy kostki; trwa to około 2-3 godzin. Następnie roztwór jest odsączany, kostki są odwracane do góry otworami i ponownie stoły są zalewane aż do pełnego nasycenia kostki roztworem. Roztwór jest odsączany i wysiewa się nasiona ogórka – w każdym „oczku” w kostce umieszcza się po jednym nasionku. Po zakończeniu wysiewów, przysypuje się zasiane nasiona wermikulitem o drobnej frakcji, zakrywa folią i zaczyna się czekanie na wschody roślin. Po pojawieniu się siewek w 50-70% „oczkach” ściągamy folię, czekamy na szybkie wschody pozostałych roślin.

Roślina ogórka w kostce rozsady Begrow (fot. Begrow)

Roślina ogórka w kostce rozsadowej Begrow (fot. Begrow)

Konieczność podlewania rozsady określana jest na podstawie masy kostki Begrow od początkowej masy, po nasyceniu, kostka powinna przed każdym podlewaniem stracić 40% wilgotności. Pożywkę podaje się przez węże lub zalewowo na stołach. Stężenie pożywki przy podlewaniu stopniowo wzrasta – z każdym podlewaniem o 0,2 mS/cm, tak, aby do czasu sadzenia roślin poziom EC w kostce Begrow wynosił 2,8-3,0 mS. Podczas sadzenia roślin w stałym miejscu, kostka z rośliną nie jest zagłębiana w macie, ustawia się ją płasko na powierzchni maty.

System korzeniowy rozsady ogórka w kostce rozsadowej Begrow (fot. Begrow)

System korzeniowy rozsady ogórka w kostce rozsadowej Begrow (fot. Begrow)

Przygotowanie mat z wełny mineralnej Begrow do sadzenia roślin

Maty rozkładamy ściśle obok siebie, lub w równych odległościach – w  zależności od zaplanowanego zagęszczenia uprawy. Najczęściej na metrowej macie sadzi się po 4 rośliny, zachowując jednakowe odstępy pomiędzy kostkami. Po rozłożeniu mat wycina się otwory na kostki – zwykle zgodnie z gotowym szablonem. Operacja ta może być wykonana na zamówienie podczas produkcji mat w fabryce – zgodnie określonym przez klienta schematem. Po rozłożeniu mat kroplowniki instalowane są w otworach pod kostkami, a maty napełniane pożywką. Roztwór ten jest podawany w odstępach 15-30 minutowych w ilości 200-250 ml. Po całkowitym nasączeniu maty roztworem, aż do utworzenia „lustra” na powierzchni, podawanie roztworu zostaje zatrzymane. Maty powinny być w pełni nasączone, jeśli jednak podczas nasączania jakieś maty przepuszczają pożywkę (nie są hermetyczne), konieczne jest zaklejenie nieszczelności taśmą klejącą i uzupełnienie pożywki za pomocą węża lub opryskiwacza. Jeśli górna warstwa maty pozostanie sucha, korzeń będzie w nią źle wrastał i nie przerośnie w matę. Wypełnione roztworem maty przygotowywane do uprawy ogórków mogą stać 10-12 godzin, po czym wycina się w nich otwory drenażowe – 2 cięcia na metr maty (a następnie 2 kolejne w ciągu miesiąca) i sadzi się rośliny – ustawia kostki z rozsadą na otworach w matach. Maty napełniane pożywką przygotowywane do uprawy pomidorów pozostają w pełni nasączone przez kilka tygodni, ponieważ często rośliny pomidora są początkowo ustawiane na matach obok otworów – aż do zakwitnięcia pierwszego grona. Przed posadzeniem pomidora na macie – wstawieniem kostek w otwory na matach – wycina się otwory drenażowe.

Początek techniki nawadniania w celu ukorzenienia się roślin

Po ustawieniu roślin na matach, na miejscu stałym, rozpoczyna się okres podsuszania maty. W ciągu 2-3 tygodni zmniejszamy wilgotność maty z 80% do 50-45%, następnie do 30-35% od masy początkowej, po odpłynięciu przelewu z maty. W tym okresie podlewanie dużymi dawkami 150-200 ml na kostkę możliwe jest tylko przez pierwsze 2-3 dni po umieszczeniu rośliny w otworze na macie – umożliwia to ukorzenienie się rośliny i „przyczepienie się” jej do maty. Następnie dawki pożywki są zmniejszane do 50-70 ml – podczas takiego podlewania zwilżana jest tylko kostka i górna część maty, przelew nie jest dozwolony – takie podlewanie jest wykonywane tylko w ciągu dnia. Wykonuje się je, aby nie wysuszyć kostki z rośliną, a system korzeniowy w niej był nawilżony. Stężenie podawanej pożywki nie jest podwyższane, ponieważ wysychając, sama mata zwiększy stężenie. Jednocześnie system korzeniowy po przedostaniu się do maty będzie stopniowo ją wypełniać; wilgotność, która jest w macie będzie wystarczająca do dobrego ukorzenienia się rośliny. Po utracie wilgoci z maty i uzyskaniu dobrego systemu korzeniowego zaczynamy uzupełniać matę roztworem pożywki do 75% w ciągu dnia, przez 1-2 dni. Nie należy przesadzać z osuszaniem maty, gdyż później mogą się pojawić problemy z nasączeniem substratu i dojrzewaniem owoców.

Późniejsza technika nawadniania

Rano należy wykorzystać wszystkie dostępne dane, aby ocenić początek aktywności rośliny:

  1. ubytek masy przez wyschnięcie maty znacznie się powiększył – rośliny zaczynają „pić”;
  2. zwiększa się wilgotność w szklarni – rośliny zaczynają parować;
  3. stężenie CO2 w szklarni (przy zamkniętych lufcikach) obniża się – rozpoczyna się fotosynteza.

Optymalny czas dla rozpoczęcia podlewania – to godzina po wschodzie słońca lub uzyskanie promieniowania 100 J/cm2. Pierwsze trzy podlewania przeprowadza się ze zwiększonymi dawkami od 150 do 200 ml pożywki na kroplownik (objętość zależy od regionu uprawy, pory roku, rośliny i jej systemu korzeniowego) z przerwą między podlewaniami 30-40 minut (lub co 100 J/cm2 i 100 ml na 1 kroplownik. Celem tych porannych podlewań ze zwiększonymi dawkami jest:

  1. szybkie nasączenie maty roztworem do tego momentu kiedy rośliny zaczną aktywnie parować;
  2. szybkie odnowienie zawartości soli w substracie, wyciśnięcie wszystkich niewykorzystanych przez roślinę soli do przelewu;
  3. zaopatrzenie systemu korzeniowego w tlen, ponieważ duże dawki roztworu dostarczają tlen do systemu korzeniowego lepiej niż małe dawki.

W rezultacie tych podlewań powinniśmy uzyskać przelew po trzecim podlewaniu na poziomie 5-10%. Należy zachować ostrożność, każdy deficyt wody w okresie aktywności roślin będzie miał konsekwencje:

– wzrost EC,

– utrata energii wzrostu,

– mały rozmiar owoców.

Po uzyskaniu przelewu po 3 podlewaniach zaczynamy zmniejszać dawki pożywki do 100-120 ml na kroplownik i kontynuujemy zgodnie ze zliczaniem promieniowania słonecznego 100-120 J/cm2. Są to średnie dawki i przerwy. Należy wybrać dla siebie takie parametry, dzięki którym otrzymasz większość objętości dziennego przelewu do połowy dnia.

Pożywkę należy podawać w ilościach:

– 3 ml na 1 J/cm2 na m2 – dla ogórka

– 2,5 ml na 1 J/cm2 na m2 – dla pomidora

Przykład dla ogórka:

Dzienna suma promieniowania: 1600 J/cm2

Gęstość: 2,5 pędów/m2

Ogólna dzienna dawka: 1600 x 3 = 4800 ml/ 2,5 pędu= 1920 ml na pęd.

W ciągu słonecznego dnia należy zapewnić roślinom owocującym przelew w wysokości 25-30%, do takiego procentu należy płynnie zbliżać się w miarę wzrostu roślin, zaczynając od 5-10%. Praca z przelewem podczas uprawy ogórka powinna rozpocząć się od momentu kwitnienia – 5-10%, z początkiem dojrzewania owoców – 15-20% i w okresie aktywnego owocowania – 25-30%.

W przypadku pomidorów przelew należy rozpocząć od kwitnienia 2 lub 3 grona – 5-10% i stopniowo dodawać 5% wraz z kwitnieniem kolejnych gron, aż do 30%. W pochmurne dni wskaźniki przelewu zmniejsza się dwukrotnie.

Zakończenie podlewania:

Ostatnie podlewanie należy zakończyć na około 250-300 J/cm2 przed zapadnięciem zmroku.

Przykład: jeśli oczekuje się promieniowania około 1500 J/cm2 dziennie, należy przerwać podlewanie, gdy ilość promieniowania wyniesie 1500 – 250 = 1250 J/cm2.

Należy jednak pamiętać, że to tylko cyfra – wskaźnik do obliczenia czasu ostatniego podlewania. Czas zakończenia podlewania powinien być wybrany w zależności od % ubytku masy przez wyschnięcie maty. Jeśli rano został dokonany pomiar % ubytku masy przez wyschnięcie i jest on mniejszy niż 10%, to należy zakończyć podlewanie wcześniej niż poprzedniego dnia (przy tej samej ilości promieniowania i warunkach pogodowych).

W pochmurne dni bywa, że wystarczą tylko pierwsze 3-4 podlewania, jeśli roślina nie jest aktywna; nadmierne podlewanie substratu doprowadzi do uszkodzenia systemu korzeniowego. Przelew w takie dni powinien wynosić 10-15%.

Praca ze stężeniami EC

W godzinach porannych i wieczornych roślina zużywa sole mineralne, więc stężenie dostarczanego roztworu powinno być wyższe. Przy wysokim poziomie oświetlenia, gdy jest gorąco, roślina zużywa więcej wody, więc stężenie zmniejsza się o 0,3-0,5 mS/cm między 300-500 W/m2 (według godzin od 11:00 do 15:00). Średnio należy starać się utrzymywać w matach: dla pomidora 4,3-4,8 mS/cm, dla ogórka 2,7-3,2 mS/cm (w gorącym sezonie wskaźniki te są zmniejszone o 0,3-0,5 mS/cm).

W przypadku wystąpienia problemów z zasoleniem substratu

Jakie środki należy podjąć? Za pomocą zwiększenia ilości przelewu: aby obniżyć poziom EC w matach, rano należy zastosować 3 duże podlewania 250-300 ml (lub zwykłą poranną dawkę 1,5 razy wyższą). Po 3 podlewaniach uzyskasz 20-25% przelewu i zmniejszysz stężenie soli w substracie. W razie potrzeby powtórz tę operację przez 2-3 kolejne dni rano, a w ciągu dnia zorganizuj podlewanie zgodnie z klasyczną strategią z normalnymi dawkami. Stosując podlewanie z tak wysokimi dawkami rano, nawet w pochmurne dni, substrat nie będzie zbyt wilgotny pod koniec dnia, bezpośrednio przed okresem nocnym. Gdy EC wzrasta, nie powinno się zmniejszać stężenia roztworu na kroplowniku (o więcej niż 0,5 mS/cm) i wydłużać okresu podlewania. Jeśli obniżenie stężenia nie jest możliwe, należy sprawdzić instalację kroplowników (nie powinny być one zagłębione w substracie) i prawidłowe rozcięcie otworów drenażowych (4 otwory na metr maty).

Wełna mineralną Begrow może być używana również jako podłoże do uprawy konopi siewnych (Cannabis sativa), cieszącej się coraz większym zainteresowaniem.

W stworzeniu artykułu pomocy i konsultacji udzielił agronom Serhii Boiko:

https://best-crop.com/

Zapraszamy Państwa na spotkanie podczas TSW w Kielcach – stoisko 3.49!

Mobile: +48576022645

Email: kyrylo.g@begrow.pro

Website: www.begrowsubstrate.eu

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

HortiNet_wyszukiwarka
HortiAdNetHortiAdNet