Bakteryjna plamistość (Xanthomonas axonopodis pv. dieffenbachia) – na brzegach i w kątach liści oraz na barwnym liściu przykwiatowym widoczne są nieregularne brązowe plamy z żółtym obramowaniem. Z czasem liście częściowo lub w całości zamierają. Niekiedy obserwowane są brązowe smugi biegnące od podstawy pędu lub nasady szypułki kwiatowej do wierzchołka. Choroba może objawiać się także żółknięciem całych liści i roślin. Przed rozpoczęciem uprawy powinno się dokładnie zdezynfekować całe pomieszczenie, a rośliny sadzić do podłoża wolnego od patogenów. Każdorazowo przy cięciu kwiatów należy odkażać nóż, a zainfekowane rośliny systematycznie usuwać. Obecnie nie ma środków zarejestrowanych do zwalczania tej choroby.

Antraknoza. Sprawcą choroby jest grzyb Colletotrichum gloeosporioides. Początkowo objawy widoczne są na liściach w postaci owalnych lub nieregularnych, brązowych plam. Przy wysokiej wilgotności powietrza na powierzchni plam pojawiają się koncentrycznie ułożone, ciemne skupiska zarodników, które wraz z wodą przenoszone są na sąsiednie rośliny. Szczególnie  sprzyjające warunki do łatwego wnikania i szybkiego rozwoju zarodników występują w miejscach po wyłamanych liściach, u nasady pędów.  W wyniku porażenia liście w tej części rośliny zmieniają kolor na żółty i z czasem brązowieją. Patogen powoli wywołuje zgniliznę i zamieranie tkanek u nasady pędów lub kilka, kilkanaście centymetrów nad podłożem. Grzyb może porażać także kwiaty – ich wierzchołki brązowieją, a na granicy zdrowych i zainfekowanych tkanek widoczne jest przewężenie. Na barwnym liściu przykwiatowym widoczne są plamy takie jak na liściach.

Pierścieniowa plamistość (Myrothecium roridum) widoczna jest na liściach w postaci okrągłych, szarych, a z czasem brązowiejących i brunatniejących plam. Przy dużej wilgotności powietrza na ich powierzchni widoczne są ciemne skupienia zarodnikowania grzyba w formie pierścieni.
Patogeny grzybowe wywołujące plamistości liści najszybciej rozwijają się w warunkach wysokiej wilgotności i przy temperaturze 20-25°C. Po zauważeniu objawów choroby trzeba usunąć porażone liście i/lub pędy oraz wykonać oprysk preparatem zawierającym tiofanat metylowy (Topsin M 500 SC w stężeniu 0,1-0,15 %) lub difenokonazol (np.  Score 250 SC*, Sokker 250 SC*, Tores 250 SC* – w stężeniu 0,05%). Zabieg wykonywać przemiennie, 2-3 krotnie, co 7-10 dni.

*środek nie jest zarejestrowany do stosowania w anturium

Choroby odglebowe….

pojawiają się w uprawach szklarniowych anturium zarówno przy nasadzeniach w tradycyjnych substratach, jak i w podłożach inertnych. Największe zagrożenie stanowi fytoftoroza wywoływana przez grzyba Phytophthora nicotianae var. nicotianae. Objawy występowania choroby widoczne są w dolnej części rośliny – u nasady pędów pojawiają się małe, brązowe plamy rozszerzające się na obwodzie, które ulegają nekrozie postępującej w głąb tkanek. Liście żółkną i z czasem brązowieją. Choroba występująca na młodych roślinach doprowadza do całkowitego zamierania, natomiast w przypadku starszych roślin zamierają zwykle pojedyncze pędy u ich nasady. Źródłem zakażenia są sadzonki, podłoże lub inne gatunki roślin uprawiane w obiekcie.

Objawy zgorzeli zgnilakowej (Pytium ultimum, P. splendens) obserwuje się przede wszystkim w strefie korzeniowej. Pojedyncze korzenie brązowieją i ulegają nekrozie. Po wyjęciu chorej rośliny z podłoża widoczne są spłaszczone, miękkie i łatwo rozpadające się korzenie. Liście więdną i stają się matowe. Wzrost rośliny jest zahamowany.

Ochrona anturium przed ww. chorobami odglebowymi wygląda podobnie. Prewencyjnie, po posadzeniu roślin na miejsce stałe, można podlać rośliny preparatami zawierającymi propamokarb lub propamokarb i fosetyl glinowy. Zarodniki grzybów Phytophthora spp. i Pytium spp. przenoszone są wraz z wodą. Po zauważeniu pierwszych objawów chorobowych należy usunąć zainfekowane rośliny lub ich części i podlać pozostałe rośliny ww. preparatami.  W formie oprysku i podczas podlewania można stosować środki 2-składnikowe, zawierające fosetyl glinowy i fenamidon, które dodatkowo chronią rośliny przed mączniakiem rzekomym.

Więcej o uprawie anturium w artykule: „Wzorowe anturium”