PODosłonami.pl
Uprawa fasoli pod osłonami
Uprawa fasoli pod osłonami umożliwia dostarczenie na rynek świeżych strąków tego warzywa poza sezonem. Pozwala także na uzyskanie większego plonu o wyższej jakości, w porównaniu z uprawą polową. Największą opłacalność produkcji uzyskuje się z wczesnych nasadzeń. Uprawa fasoli prowadzona jest głównie w tunelach foliowych, zwłaszcza w rejonach skoncentrowanej produkcji warzyw. Do tego celu mogą być wykorzystywane także szklarnie starszego typu. W obiektach ogrzewanych można zarówno przyspieszać wzrost roślin wiosną (powinna być utrzymywana wtedy temperatura nie niższa niż 15°C w nocy), jak i przedłużać zbiory w okresie jesiennym. Do uprawy odmian tycznych polecane są wysokie obiekty, natomiast dla odmian karłowych nadają się niskie tunele foliowe. Uprawa fasoli szparagowej pod osłonami może być prowadzona zarówno w glebie, jak i bezglebowo. W przypadku „zmęczenia” gleby na danym stanowisku bardzo dobre wyniki uzyskują ogrodnicy prowadzący uprawę fasoli w podłożu kokosowym.
Odmiany fasoli do uprawy pod osłonami
Pod osłonami uprawiane są odmiany fasoli karłowe (o sztywnej łodydze długości 25-40 cm) lub tyczne (o wiotkiej łodydze do 3 m długości). Fasola spod osłon przeznaczona jest na zaopatrzenie rynku warzyw świeżych. Odmiany fasoli mogą mieć strąki koloru żółtego lub zielonego, o przekroju owalnym lub spłaszczonym (płaskostrąkowe). Różnią się między sobą m.in. długością okresu wegetacji, wielkością strąków oraz podatnością na choroby. Ważnymi cechami odmian fasoli jest też trwałość przechowalnicza oraz właściwości konsumpcyjne i smakowe. W artykułach na portalu Pod Osłonami przedstawiamy przykłady uprawy kilku odmian w szklarniach lub tunelach foliowych.
Rozsada fasoli do uprawy pod osłonami
Uprawa fasoli szparagowej z rozsady pozwala na szybki „start produkcji”. Do uprawy pod osłonami wykorzystywana jest rozsada fasoli produkowana w wielodoniczkach o dużych komórkach, doniczkach lub pierścieniach wypełnionych substratem torfowym. W jedną komórkę lub doniczkę można wysiewać po dwa nasiona. Produkcja rozsady trwa około 3 tygodni. Po tym okresie rośliny z bardzo dobrze wykształconą bryłą korzeniową sadzi się na miejsce stałe (do gleby lub w maty kokosowe).
Podłoże dla fasoli
Uprawa fasoli pod osłonami może być prowadzona zarówno w gruncie, jak i bezglebowo – w podłożu kokosowym lub torfowym. Fasola szparagowa wymaga gleb żyznych, przepuszczalnych, o uregulowanych stosunkach powietrzno-wodnych. Na intensywnie użytkowanych stanowiskach polecana jest uprawa fasoli szparagowej w matach wypełnionych substratem kokosowym.
Dobre efekty daje wprowadzenie do podłoża szczepionek zawierających bakterie brodawkowe z rodzajów Rhizobium lub Bradyrhizobium, wiążące azot z powietrza atmosferycznego (szczepionki można stosować do zaprawiania nasion przed siewem).
Nawożenie fasoli szparagowej
Fasola szparagowa największe zapotrzebowanie ma na potas i fosfor, zwłaszcza podczas kwitnienia i zawiązywania strąków. Zapotrzebowanie tego gatunku na azot jest niewielkie i występuje jedynie w początkowym etapie rozwoju rośliny (gdy zawartość azotu mineralnego w glebie przekracza 30 mg/dm3, nie ma potrzeby nawożenia fasoli tym pierwiastkiem). Nadmierne nawożenie azotowe wpływa niekorzystnie na kwitnienie i zawiązywanie strąków. Wśród mikroelementów fasola ma zwiększone zapotrzebowanie na molibden, żelazo, kobalt, miedź i bor. Nawożenie fasoli pod osłonami w uprawie bezglebowej prowadzone jest łącznie z nawadnianiem – w formie fertygacji. Zapotrzebowanie roślin na pożywkę jest spore, EC roztworu powinno mieście się w zakresie 1,6-1,8 mS/cm. Po wystąpieniu objawów niedoborów składników pokarmowych w trakcie rozwoju rośliny, należy je uzupełnić nawożeniem dolistnym (pozakorzeniowym).
Ochrona fasoli
Ochrona fasoli przed chorobami i szkodnikami to podstawa udanej uprawy. Największym zagrożeniem dla roślin są patogeny odpowiedzialne za wystąpienie antrakanozy, zgnilizny twardzikowej, szarej pleśni i bakteriozy obwódkowej fasoli.
Do szkodników powodujących największe straty w uprawie fasoli szparagowej należą: śmietka (kiełkówka i glebowa), strąkowiec fasolowy, zmiennik lucernowiec, przędziorek chmielowiec oraz mszyce. Mszyce dodatkowo mogą być wektorami wirusów wywołujących żółtą mozaikę fasoli i zwykłą mozaikę fasoli.


