Jak wyjaśniał Maurice van der Knaap z firmy Cultivation Systems, współtwórca system Dry Hydroponics, jest bardzo wiele metod uprawy hydroponicznej, jednak po przetestowaniu wielu z nich wywnioskowano, że w warunkach holenderskich i przy wymaganiach tamtejszego rynku, dotyczących jakości warzyw, dotychczasowe wersje hydroponiki nie zdają egzaminu. Dlatego zapadła decyzja o opracowaniu nowego rozwiązania, wykorzystującego dotychczasowe doświadczenie z uprawą hydroponiczną. Jako podstawowy przyjęto system deep-flow (głębokich kultur przepływowych). Jego zaletą jest duża ilość wody, co zapewnia stabilność w układzie, a wykorzystanie przepływającej wody rozwiązuje także problem transportu wewnętrznego.

We wcześniej funkcjonujących głębokich kulturach przepływowych uzyskiwano jednak warzywa słabej jakości, dlatego w obecnym rozwiązaniu dokonano wielu zmian. W systemie Dry Hydroponics rośliny nie są zanurzone w wodzie, a dzięki specjalnie wyprofilowanym tacom, w jakich ustawiane są doniczki z rozsadą, utrzymywane są ponad powierzchnią wody i początkowo podlewa się je z góry (tak by podłoże w doniczkach było lekko wilgotne), a ich korzenie same rozrastają się w kierunku basenu z przepływającą pożywką. Dzięki temu rozwiązaniu, jak powiedział M. van der Knaap, uzyskuje się bardzo dobrze rozwinięty system korzeniowy, korzystnie wpływa to także na kondycję roślin. Nawet, gdy warunki uprawowe nie są najlepsze (uprawy takie prowadzi się również w otwartym terenie) uzyskuje się sałatę dobrej jakości, o dużej zawartości suchej masy w liściach i o dobrej trwałości pozbiorczej.

Wśród zalet systemy Dry Hydroponics wymieniano także m.in. oszczędność miejsca uprawy – sałata początkowo uprawiana jest w większym zagęszczeniu, a w miarę wzrostu zmniejsza się je – przekłada doniczki do tac o większej rozstawie. Ponadto rośliny rozwijają się nieco szybciej niż w tradycyjnej uprawie w glebie. Z tych względów uzyskuje się mniej więcej dwa razy wyższy plon z jednostki powierzchni. Ponadto możliwe jest prowadzenie uprawy bez przerwy – można zbierać sałatę i sadzić kolejną tego samego dnia.
Woda, a raczej pożywka, w basenach uprawowych zwiera jedynie dodatek składników pokarmowych, co 2-3 tygodnie baseny uzupełniane są świeżą dawką wody i nawozów, całkowita wymiana wody ma następować raz na 3 lata. Pożywka nie jest sterylizowana, gdyż – jak wyjaśniał specjalista z firmy Cultivation Systems – lepszym rozwiązaniem jest utrzymywanie naturalnej równowagi w systemie, gdyż rośliny w sterylnych warunkach są o wiele bardziej delikatne i większe byłoby ryzyko w przypadku wystąpienia chorób.

Obecna wersja system jest przystosowana do uprawy sałaty, w opracowaniu są kolejne – do uprawy ziół i porów.