Zakładanie nowych nasadzeń

Przygotowanie gleby pod planowane nasadzenia truskawki należy rozpocząć na rok, a nawet dwa lata przed sadzeniem roślin. Jest to dość długi, ale wystarczający okres, w czasie którego można wykonać niezbędne zabiegi i uprawki mające na celu: · poprawienie struktury gleby i wzbogacenie jej w próchnicę; · stworzenie zapasu łatwo przyswajalnych składników pokarmowych w glebie objętej zasięgiem głównej masy korzeniowej; · doprowadzenie gleby do wymaganego odczynu; · odchwaszczenie pola (usunięcie uciążliwych chwastów wieloletnich, jak ostrożeń (oset), perz, skrzyp polny, mniszek pospolity i powój oraz gatunków jednorocznych).

Plantacje deserowych odmian truskawki powinno się zakładać na glebach piaszczysto-gliniastych lub gliniasto-piaszczystych, przewiewnych i żyznych, o dużej zawartości próchnicy, zdolnych jednocześnie do zatrzymywania wody z opadów atmosferycznych. Ze względu na płytko zalegający system korzeniowy (główna masa korzeni znajduje się na głębokości 25-30 cm) truskawka jest bardzo wrażliwa na niedobory wody w glebie. Przy długotrwałym braku lub niedostatecznej ilości opadów owoce drobnieją, pogarsza się jakość i wielkość plonu.

Przed zakładaniem plantacji truskawek jako przedplon zaleca się uprawę rzepaku ozimego, gorczycy, rzepiku, peluszki, wyki, łubinu, grochu, fasoli, warzyw korzeniowych i roślin zbożowych. Przedplony należy wcześnie zbierać z pola tak, aby przed planowanym terminem sadzenia można było wykonać niezbędne uprawki oraz nawożenie.

Zagony – najczęściej wybierany system

Od kilku lat coraz bardziej popularne staje się zakładanie nowych nasadzeń truskawek na wzniesionych zagonach (wałach) okrywanych włókniną lub folią. Ich zadaniem jest przede wszystkim podniesienie nieco rzędów roślin ponad poziom międzyrzędzi. W jaki celu się to robi? Są trzy główne cele sadzenia truskawki (także coraz częściej malin) na wzniesionych zagonach: chroni to rośliny przed zalaniem (woda stojąca w międzyrzędziach nie szkodzi roślinom uprawnym), poprawia przewietrzanie roślin w łanie, zapobieganie zapiaszczeniu owoców, spadkowi ich jakości, gniciu. Najczęściej eliminowanym problemem jest ograniczenie porażenia owoców przez sprawcę szarej pleśni. Owoce, które nie leżą bezpośrednio na gruncie, tylko na ściółce, łatwiej i szybciej się zbiera.

W praktyce w zależności od kraju oraz warunków uprawy można spotkać różnej wielkości zagony. Można je podzielić ze względu na wysokość: · niskie, które mają od 5 do 20 cm, są najbardziej popularne w Polsce w tunelowej uprawie truskawek; · średniej wysokości – 20-40 cm; · wysokie, które są popularne na południu Europy, m.in. w Hiszpanii – mają wysokość ok. 50 cm. Na szerokich zagonach które mają około metra w szczycie sadzi się rośliny w dwóch rzędach. Na węższych można sadzić albo w jednym rzędzie (w szczycie szerokość zagonu wynosi od 60-80 cm) lub naprzemiennie w dwóch rzędach (zagon powinien mieć już powyżej 70 cm szerokości w szczycie).

Po co ściółkowanie?

Ściółki z agrowłókniny i folii mają przede wszystkim za zdanie zapobiegać nadmiernemu zachwaszczeniu rzędów roślin. Jest to także odpowiedź na malejącą liczbę substancji czynnych herbicydów do stosowania w jagodnikach. Agrowłóknina Agro Marina ściółkująca oferowana przez firmę Agrimpex blokuje dostęp światła do gruntu i uniemożliwia rozwój niechcianych chwastów.

Ściółki mają także tę zaletę, że pomagają zatrzymać wilgotność w glebie, gdyż ściółkowanie zapobiega nadmiernemu parowaniu wody z gleby. W pewnym stopniu pozwala to na oszczędność wody oraz czasu związanego z częstym podlewaniem roślin. Agrowłóknina jednocześnie ma tę zaletę, że przepuszcza wodę opadową.

W przypadku ściółkowania rzędów malin ściółki zapobiegają także nadmiernemu wybijaniu pędów, czyli pomagają utrzymać odpowiednią, zaplanowaną szerokość łanu. Dodatkowo, jak pokazał T. Poliszak, ściółkowanie rzędów maliny wpływa pozytywnie na plonowanie, co zostało dowiedzione kilka lat temu na plantacji maliny w Karczmiskach k. Opola Lubelskiego (tab.).

Jak to wygląda w praktyce?

Plantacje truskawki na agrowłókninie można zakładać w różnych systemach. Najczęściej rośliny są sadzone w rzędach pojedynczych lub podwójnych. Rzędy są ściółkowane albo agrowłókniną albo folią. Wybierając folię można zdecydować się na folię czarną, która sprzyja szybszemu nagrzewaniu gleby, lub białą.

Szerokość materiału ściółkującego powinna być dobrana do szerokości rzędu. W przypadku najbardziej ekonomicznie opłacalnego i najbardziej popularnego systemu uprawy truskawki pasowo-rzędowego, stosuje się agrowłókninę o szerokości 1,2 m, podczas gdy przy sadzeniu truskawek w jednym rzędzie na zagonie wystarcza włóknina czy folia o szerokości 0,8-1 m.

Należy pamiętać o tym, że włókninę i folię na podniesionych zagonach najlepiej jest zakładać na dobrze ubitą glebę, na już uformowany zagon. Na dużych areałach najczęściej wykorzystuje się do tego maszynę bierną lub aktywną, zaczepianą do ciągnika. W przypadku tej drugiej maszyny podczas jednego przejazdu gleba jest uprawiana, ubijana, formowany jest wał, rozkładana jest linia nawodnieniowa i materiał ściółkujący, a także wykonywane są otwory, w które następnie sadzone są rośliny. Okrywę należy także zabezpieczyć odpowiednio przed przesuwaniem, najczęściej przez przysypanie brzegów ziemią. Przed rozpoczęciem pracy przy formowaniu zagonów trzeba także zwrócić uwagę na stopień uwilgocenia gleby, aby powstający wał nie rozsypywał się. Prędkość pracy podczas formowania zagonów jest mała i wynosi zaledwie 1–1,5 km/h. Celowa jest praca WOM z prędkością 540–750 obrotów na minutę.