Pomidory

Bernard Zioło, przedstawiciel terenowy firmy Enza Zaden, omówił m.in. odmiany warzyw polecanych do uprawy pod osłonami. W południowo wschodnim regionie Polski wielu producentów uprawia pomidory odmiany Forenza F1, cenione za wyjątkowy smak owoców. Odmiana ta zdobyła uznanie na lokalnych rynkach, a odbiorcy poszukują uprawiających ją producentów. Jest jednak niewielka grupa ogrodników, którzy nauczyli się prowadzić tę odmianę. Wymaga ona bezwzględnie regulowania liczby owoców w gronach. W pierwszych dwóch gronach powinny pozostać po 4 owoce, a w następnych po 3 owoce. Roślina wówczas rośnie i plonuje stabilnie. Czasami pojawiają się owoce, które wyraźnie odbiegają zabarwieniem od pozostałych. Są bladozielone i matowe. Wybarwiają się dobrze, ale zawsze w obrocie handlowym będą osiągały niższe ceny. Odmiana ta powinna być przeznaczana na dłuższe cykle uprawy, raczej nie należy wybierać jej do skróconej uprawy w cyklu jesiennym, ponieważ wówczas owoce osiągają zbyt duże rozmiary.

Kolejna odmiana – Fizuma F1 – jest doskonałą propozycją dla gospodarstw wielkopowierzchniowych. Masa jej owoców wynosi 160–180 g, dlatego w jej uprawie można uzyskać wysoki plon. W początkowej fazie produkcji roślina ma silne tendencje wegetatywne. Po obciążeniu owocami charakter jej wzrostu i rozwoju zmienia się na generatywny.

Rośliny odmiany Felinto F1 zachowują dobry wigor przez cały okres uprawy. W okresie niskiego natężenia światła na liściach tej odmiany czasami pojawia się lekka chloroza. Grona powinny być regulowane do 4 owoców. Pozostawienie w pierwszych gronach większej liczby owoców skutkuje „przestrzeleniem” gron w wyższych partiach rośliny. Przez cały okres uprawy odmiana tworzy pięknie wybarwione na głęboką czerwień, kształtne owoce.

Najnowszą propozycją firmy jest wczesna, wielkoowocowa (owoce 230–250 g) odmiana pod numerem 40.356 E. Roślina toleruje upały, daje wysoki plon, a jej owoce są bardzo dobrej jakości. W dalszym ciągu popularnością cieszy się znana odmian Alboney F1. Jej rośliny o silnym wigorze dobrze wiążą owoce nawet w trudniejszych warunkach. W początkowej fazie wzrostu owoce wielkości BB . Odmiana dobrze reaguje na regulowanie gron, zwłaszcza w początkowej fazie wzrostu.

Różowomalinowym zabarwieniem owoców charakteryzuje się pomidor Dimerosa F1. Roślina do poprowadzenia na krótki cykl , toleruje gorsze warunki uprawowe. Jej wigor jest bardzo dobry przez cały okres uprawy. Trwałość i twardość owoców również utrzymuje się przez cały czas uprawy. W początkowej fazie wzrostu roślin nie należy stosować wysokich dawek azotu, ponieważ spowoduje to nadmierny wzrost wegetatywny. Roślina charakteryzuje się krótkimi międzywęźlami, jest odporna na brunatną plamistość.

Pomidor Granadero F1 ma śliwkokształtne owoce o masie 150 g. Jest uniwersalną propozycją dla producentów, może być uprawiana na wiosnę lub w cyklu jesiennym. Jej owoce są trwałe i smaczne, intensywnie wybarwione z połyskiem. Szypułka długo zachowuje trwałość, nie żółknie. Owoce mogą być zbierane w gronach lub jako pojedyncze. W ofercie firmy znajduje się też odmiana Pozzano F1 – typu San Marzano. Masa jej owoców wynosi około 200 g. Jest to propozycją dla nasadzeń amatorskich.

Do tuneli foliowych i uprawy w terminach późniejszych (koniec lutego – marzec) polecana jest Berberana F1 – odmiana mięsista, mająca krótkie międzywęźla. Podobnego typu jest Elpida F1, przeznaczone do uprawy jesiennej. Ma ona duże owoce (200 – 250 g) bardzo dobrze wybarwiające się, pomimo pojawiającej się w początkowej fazie, piętki. Dobrze rośnie w wysokiej temperaturze, na roślinie nie występują objawy niedoborów magnezu. Wybarwia się na piękną czerwień nawet zerwana na zielono.

Ogórki

Ogórek partenokarpiczny Gunnar F1 polecany jest do tuneli foliowych. Owoc jest jednolicie wybarwiony na ciemnozielony kolor. Takie wybarwienie daje optyczne wrażenie świeżości owocu przez dłuższy okres. Z powodzeniem może być uprawiany wiosną lub jesienią (toleruje wysoką temperaturę). Proporcje owocu 4 : 1. Owoce powinny być zbierane wiosną po osiągnięciu długości 14 – 15 cm. Prowadzenie roślin zależy od decyzji ogrodnika. Gunnar F1 może być poprowadzony na zbiór owoców z pędu głównego, opuszczanego przez cały sezon. Niektórzy ogrodnicy w początkowej fazie uprawy prowadzą roślinę na jeden pęd, a po przewieszeniu przez drut ogławiają je. Roślina wybija wówczas krótkopędy na głównym pędzie. Metoda ta jest mniej pracochłonna od poprzedniej.

Sałatkowa, klasyczna odmiana szklarniowa Melen F1 odznacza się wysoką plennością. Wybór metody prowadzenia zależy od decyzji ogrodnika. Tristan F1 wytwarza półdługie owoce i polecany jest do uprawy w cyklu jesiennym.

Sałata

Enza Zaden oferuje do uprawy pod osłonami również kilka odmian sałaty. Oprócz znanych już Melodion i Waleska pojawiła się nowa, Bente posiadająca odporność na mączniaka ras od 1 – 31. Liść tej odmiany jest delikatny, odporny na załamania o dobrej trwałości i zdrowotności. Główka jest luźna. W uprawie jesiennej nie gnije od spodu. Strecha jest odmianą o dużej główce i jasnych, delikatnych liściach. Może być uprawiana na wiosnę i jesień. Labela jest proponowana do uprawy letniej, pod włókniną. Z sałat lodowych Million jest najbardziej uniwersalna i polecana do uprawy od wiosny do jesieni. Xenia najlepiej sprawdza się w tunelach foliowych, a Elinia i Telergy pod płaskimi okryciami.

Papryka

Papryka Sprinter F1 charakteryzuje się mocnym wzrostem i powinna być na początku wzrostu lekko stresowana, w przeciwnym wypadku rośnie zbyt mocno. Mocny wigor ma także odmiana Devito F1, której owoce wybarwiają się na intensywnie ciemnoczerwony kolor.