Zapotrzebowanie na odmiany o dużych owocach

Anna Ciepłucha-Kowalska zwróciła uwagę na wysoki udział Polski w produkcji borówki wysokiej globalnie. Polscy plantatorzy eksportują bardzo duży odsetek owoców, choć rośnie także z roku na rok spożycie w kraju. To sprawia, że popyt na borówki jest duży, ale nie na wszystkie owoce. P. Anna zauważyła tendencję wśród plantatorów na sadzenie odmian, z których można zbierać największe owoce – w klasie jumbo fruit. Owoce mniejsze niż 13 mm przestają być interesujące, szczególnie dla importerów. W tej grupie są m.in. Calypso i Chandler.

Pierwsza z nich – Calypso – to krzyżówka otrzymana na Uniwersytecie Michigan (MSU) w wyniku krzyżowania dwóch popularnych w uprawie odmian: Draper i Elliott. Owoce Calypso są duże, nawet bardzo duże (2,4 g) o barwie jasnoniebieskiej. Cechuje je doskonała jędrność i smak. Blizna poszypułkowa jest raczej mała i sucha. Dojrzałe owoce długo utrzymują się na krzewie. Owoce borówki Calypso dojrzewają w średniopóźnym terminie – na początku sierpnia. Dodatkowo odmiana ta jest wysoko ceniona za odporność na niską temperaturę, a także łatwość prowadzenia na plantacji i wysokie plonowanie.

Druga z polecanych – Chandler – rodzi także ogromne, smaczne, jasnoniebieskie owoce o średnicy ok. 2 cm. Dodatkowo jest bardzo plenna, a owoce na krzewach dojrzewają sukcesywnie – okres owocowania trwa od 4 do 6 tygodni (rozpoczyna się w połowie lipca, a kończy w drugiej połowie sierpnia, a nawet  do połowy września). Oceniając sytuację z ostatnich kilku lat pani Anna stwierdziła, że do nasadzeń towarowych najczęściej wybierane są krzewy 2-letnie.

Postawić na późny zbiór i wydłużyć sezon produkcji borówki

Mirosław Popowicz zwrócił uwagę na późne propozycje odmianowe borówki, takie jak m.in. Liberty, Aurora, Megas Blue czy Titanium. Okazuje się bowiem, że wśród plantatorów to właśnie te propozycje cieszą się największa popularnością, bo brakuje owoców w handlu późnym latem – w końcu sierpnia i na początku września.

Aurora została już uznana za najlepszą późną odmianę w Europie. Często jest sadzona razem z Liberty, jednak Aurora rozpoczyna wegetację i kwitnie nieco później niż Liberty. Chociaż różnica w terminie owocowania między tymi dwiema odmianami wynosi około 10 dni, zróżnicowanie pozostałych cech jest nieduże. Owoce borówki Aurora zaczynają dojrzewać w drugiej połowie sierpnia. Pierwsze owoce są zbierane ok 15 sierpnia, najczęściej po święcie  „Matki Boskiej Zielnej”. Jagody mogą dojrzewać nawet do połowy października, niemniej jednak główny zbiór owoców przypada na wrzesień.

Owoce borówki Liberty zaczynają dojrzewać pod koniec lipca (po 26 lipca), ale najwięcej owoców zbiera się w sierpniu i w pierwszej połowie września. Owoce są umiarkowanie duże, o pudrowo-niebieskiej barwie. Doskonała jędrność i wyśmienity smak. Jagody mają małą i suchą bliznę poszypułkową. Przewagą odmiany borówki wysokiej Liberty nad innym odmianami jest fakt, iż jej jagody są niezwykle słodkie i bardzo aromatyczne.

Kolejna odmiana polecana do uprawy przez M. Popowicza – Titanium –  ma duże jagody, zwykle średnicy 17–20 mm, podobne do tych u odmiany Draper. Są jasne i jędrne, a w testach smakowych  osiągały wyższe noty niż owoce odmiany Draper. Dojrzewają w połowie sezonu borówkowego, w warunkach USA 50% plonu jest zbierana do 20 lipca, dwa dni wcześniej niż Draper. Jagody  świetnie znoszą  transport oraz przechowywanie, dzięki czemu idealnie nadają się do handlu. Ich zaletą jest także przydatność do mrożenia, także IQF, oraz przetwórstwa.

Ostatnia z wymienionych propozycji – Megas Blue – wytwarza owoce kwalifikowane pod względem wielkości jako średnie do dużych, podobnej wielkości jak te u odmiany Bluecrop, jednak ich barwa jest ciemnoniebieska, bez jaśniejszych, czerwonawych przebarwień na skórce. Zbiór w porównaniu ze standardową odmianą Bluecrop jest bardziej skoncentrowany i kończy się zwykle po 2–3 „podejściach” do krzewu. Jakość owoców pozostaje jednakowa podczas całego okresu zbioru i dlatego o odmianie Megas Blue często mówi się jako o następcy Bluecropa.