Biologia i szkodliwość

Najgroźniejszy dla roślin ozdobnych jest wciornastek zachodni. Samice nakłuwają i wysysają sok z liści i kwiatów oraz składają jaja w tkanki liści. Objawy żerowania szkodnika widoczne są po obu stronach blaszki liściowej w postaci drobnych, srebrzystych plamek w miejscach nakłuć. Po około 6-7 dniach od złożenia jaj pojawiają się larwy, które żerują na liściach przez około 20 dni. Na spodniej stronie widoczne są ich czarne odchody. Larwy przeobrażają się w nimfy i spadają do podłoża, gdzie przepoczwarzają się w osobniki dorosłe. Wciornastek zachodni uszkadza pąki kwiatowe. U róży brzegi płatków czernieją. Jeśli szkodnik żeruje w ich wnętrzu, to pąki przestają się rozwijać. Kwiatostany,  np. chryzantemy czy gerbery, są zniekształcone z żółtymi lub brązowymi plamami na kwiatach języczkowatych.

Profilaktyka i zwalczanie

Podstawowym działaniem profilaktycznych jest regularna, cotygodniowa lustracja uprawy. Pomocne w wykrywaniu szkodników są żólte lub niebieskie tablice lepowe, które należy rozwieszać nad roślinami, w ilości 20 szt./ha.

W przypadku roślin ozdobnych polecane są zabiegi głównie chemicznymi środkami ochrony roślin. Wciornastki  zwalczane są przez preparaty zawierające następujące substancje aktywne:

1.  abamektyna (Acaramik 018 EC, Forteca – Pro 018 EC, Grot 018 EC, Mektyn-Pro 1,8 EC, Safran 18 EC, Vertimec 018 EC) – wciornastek zachodni w stężeniu 0,05%, 2 razy co 7 dni, w uprawach chryzantem;

2. acetamipryd

– Acetamip 20 SP, Acetamipryd 20 SP, Miros 20 SP, Mospilan 20 SP, Stonkat 20 SP) – wciornastek tytoniowiec i zachodni w stężeniu 0,04%, 2 razy co 7-10 dni;

– Polysept Długodziałający 005 SL Ultra – w stężeniu 1%, 2 razy, co 14-21 dni;

3. chlotianidyna (Apacz 50 WG) – wciornastek zachodni w stężeniu 0,04%;

4. imidachlopryd (Cloprid 200 SL, Kogan 200 SL, Kohinor 200 SL) – wciornastek zachodni w stężeniu 0,08%, wciornastek kwiatowiec w stężeniu 0,075-0,125% (substancja działa na larwy szkodnika);

5. spinosad (Conserve) – wciornastek zachodni w stężeniu 0,04%, co 7-10 dni, maksymalnie 4 razy.

Coraz większą popularność zyskuje biologiczna metoda zwalczania wciornastków. W tym celu wykorzystywane są:

1. drapieżne roztocza –  Amblydromalus limonicus (Limonica),   Amblyseius cucumeris  (AMBLYcontrol, Amblyseius System, Thripex, Thripex-Plus, Amblyline Cu),  Amblyseius degenerans (Amblyline d), Hypoaspis miles (Entomite-M, Hypoline m, Hypoaspis – System), Amblyseius montdorensis (MONcontrol), Amblyseius swirskii (SWIRScontrol, Swirski-Mite, Swirski -Mite LD, Swirski-Mite Plus, Swirski-line, Swirski-System); 

2. drapieżne pluskwiaki – Orius leavigatus (ORIcontrol, Oriline l, Thripor-L,), Orius majusculus (MAJUScontrol, Oriline m)

3. entomopatogeniczne nicienie Steinernema feltiae (Entonem,  Exhibit Line sf,  Nemasys f)

Zwalczanie biologiczne jest najbardziej skuteczne przy małej liczebności owadów, tj. gdy zauważymy 2 wciornastki na tablicy lepowej tygodniowo. W miarę potrzeby odpowiednio zwiększa się dawkę i częstotliwość introdukcji. Produkty biologiczne należy stosować zgodnie z zaleceniami producenta, a dawki entomofagów dostosować do panującej sytuacji w szklarni.

Więcej informacji o biologii wciornastków oraz chemicznej metodzie ich zwalczania w artykule: „Skarlanie i ochrona chryzantem cz. II”