PODosłonami.pl

Hazera 2 ManistellaHazera 2 Manistella

Smutny koniec sezonu paprykowego – mączniak prawdziwy papryki

Stosunkowo nową chorobą wpływającą bardzo negatywnie na produkcję papryki jest mączniak prawdziwy papryki wywoływany przez grzyb Leveillula taurica. Już kilka lat temu Hiszpanie zwracali uwagę na ryzyko, jakie niesie za sobą ten patogen, jednak dotychczas w Polsce nie stanowił on dużego problemu. W tym roku jednak mączniak przyczynił się do szybszego zakończenia paprykowego sezonu i znacznych strat w plonie.

Czytaj dalej...
Objawy mączniaka prawdziwego papryki w sezonie 2024

Objawy mączniaka prawdziwego papryki w sezonie 2024 (fot. PM)

Sprawca mączniaka papryki 

Mączniak prawdziwy papryki jest powodowany przez grzyb Leveillula taurica (Lév.) Arn. Jest to gatunek należący do rzędu rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae). Powoduje epidemie na papryce (Capsicum sp.) na całym świecie. Mączniak prawdziwy papryki został po raz pierwszy zaobserwowany w Nowym Meksyku pod koniec lat 90-tych XX wieku i jest to powracający problem, szerzący się w coraz to nowych obszarach produkcji papryki. W sezonie wegetacyjnym, kiedy warunki środowiskowe są bardzo korzystne dla rozwoju mączniaka prawdziwego, obserwuje się silną infekcję. Tak było w tym sezonie w krajowych uprawach papryki!

Dotkliwe straty w tunelach paprykowych 

Mączniak prawdziwy papryki jest poważną chorobą liści, która może powodować duże szkody. Choroba jest szeroko rozpowszechniona w rejonach produkcji warzyw, w tym także papryki. Od czasu pojawienia się mączniaka na plantacjach papryki straty powodowane przez niego zmieniały się z roku na rok – silna infekcja występowała albo zaraz na początku sezonu, powodując duże straty, albo pod koniec sezonu – co znacznie skracało możliwości zbioru plonu wysokiej jakości.

Zarodniki Leveillula taurica – sprawcy mączniaka prawdziwego papryki – rozprzestrzeniają się za pośrednictwem wiatru i wody deszczowej. Kontrola patogenu jest dość trudna, ponieważ żyje on przez większość swojego życia wewnątrz liścia. Jeśli nie zostanie skutecznie zwalczony, może zniszczyć całą uprawę. Patogen może przetrwać w roślinach samosiewnych na polu lub w szklarni. Objawy choroby mogą stopniowo zmniejszać produktywność rośliny.

Zastosowanie fungicydów może pomóc w walce z chorobą, jednak skuteczność zależy od wczesnego wykrycia i dokładnego pokrycia rośliny cieczą użytkową, co może być trudne. Najbardziej zrównoważonym ekonomicznie i środowiskowo sposobem zwalczania mączniaka jest wykorzystanie w uprawie towarowej odmian odpornych.

Jak dochodzi do infekcji mączniakiem papryki?

Infekcja obligatoryjnego biotroficznego endopasożyta grzybowego jakim jest sprawca mączniaka prawdziwego papryki rozpoczyna się, gdy unoszące się w powietrzu konidia (bezpłciowe zarodniki) lądują na górnej powierzchni liścia, kiełkują, a strzępki wnikają przez aparaty szparkowe lub inne otwory, rozwijając grzybnię wewnątrz mezofilu liści.



Pierwszymi objawami są żółte chlorotyczne plamy na najstarszych liściach. Później, rozwój konidioforów na abaksjalnych liściach (od spodu) wywołuje charakterystyczny biały nalot tej choroby. Powoduje to przedwczesne opadanie liści (lub odcięcie liści), co wpływa na produkcję poprzez zmniejszenie fotosyntezy i narażenie owoców na oparzenia słoneczne. Biotroficzny charakter grzyba wymaga utrzymania zainfekowanych roślin jako źródła inokulum i ogranicza ocenę odmian pod kątem odporności.

Sprzyjające warunki dla mączniaka papryki

Wysoka temperatura, umiarkowana wilgotność względna i intensywny wzrost roślin sprzyjają rozwojowi mączniaka prawdziwego. Temperatura od 15 do 25°C jest optymalna dla kolonizacji liści przez Leveillula taurica, a kiełkowanie postępuje wraz ze wzrostem wilgotności względnej, z czego optymalna wynosi od 75 do 85%.

W przypadku uprawy odmian podatnych, bardzo ważne jest zapewnienie ochrony fungicydowej tam, gdzie warunki środowiskowe sprzyjają rozwojowi choroby. Ektopasożytnicza natura Leveillula taurica sprawia, że grzybnia rośnie w tkankach międzykomórkowych gospodarza, ograniczając skuteczność kontroli chemicznej. Okazuje się, że gdy liście papryki raz zostaną zainfekowane mączniakiem prawdziwym, trudno jest zwalczać sprawcę choroby. Jednakże, jak pokazują doświadczenia krajowe i zagraniczne, dolistne stosowanie niektórych fungicydów okazuje się skuteczne w zmniejszaniu częstości występowania i nasilenia mączniaka w uprawach papryki. Globalnie wykorzystywane są m.in. takie substancje czynne, jak propikonazol, difenokonazol, myklobutanil, triadimefon.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Produkcja papryki w systemie z ochroną bioracjonalną

W kierunku BIOracjonalności – nowe możliwości ochrony

Wiele w ostatnim czasie mówi się na temat ochrony biologicznej, integrowanej i ekologicznej. Jest to szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa żywności i trendu „zero pozostałości”. Temat, jaki poruszyłam w rozmowie z Pawłem Jesiotrem, przedstawicielem firmy [...]

HortiNet_wyszukiwarka
HortiAdNetHortiAdNet