Powszechnie uważa się, że jeśli wszystkie czynniki uprawy utrzymywane są na optymalnym poziomie, zwiększenie ilości światła o 1% skutkuje zwiększeniem plonu o 1%. Zależność ta jest często obserwowana w uprawach pomidorów, które należą do roślin światłolubnych. Niestety, bardzo szybki wzrost owoców, stymulowany przez wysoką podaż asymilatów, sprzyja wystąpieniu suchej zgnilizny.

Powstawanie suchej zgnilizny

Nawet najlepsze uprawy pomidorów, prowadzone w dobrze wyposażonych nowoczesnych obiektach są narażone na pojawienie się suchej zgnilizny owoców. To zaburzenie fizjologiczne, zaczyna być widoczne na rosnących owocach pomidora najczęściej kiedy osiągną 1/3-1/2 typowej wielkości. Początkowo na czubku owocu pojawiają się wodniste plamy, które z biegiem czasu powiększają się i zmieniają w ciemnobrązowe, obumarłe obszary. Czasami miejsca te mogą być wtórnie zasiedlane przez grzyby i/lub bakterie, przyczyniające się do rozwoju chorób. Przyczyną suchej zgnilizny, opisanej przez naukowców już w 1914 roku, jest niedobór wapnia (Ca⁺²) w komórkach wierzchołkowej części owocu. (…) Wystarczy, że w czasie bardzo szybkiego wzrostu owoców roślina dozna chwilowego stresu, aby doszło do zaburzeń w transporcie wapnia wewnątrz komórek wierzchołkowych części owoców. (…)

Jest to fragment artykułu. O tym co jest przyczyną suchej zgnilizny, jakiego typu odmiany są na nią odporne i jaka jest rola wapnia w zapobieganiu chorobie, można przeczytać w najnowszym wydaniu miesięcznika Pod Osłonami, który jest dostępny w sklepie internetowym.