Wymagania borówki

Wymagania dotyczące jakości gleby, w której krzewy borówki wysokiej będą dobrze rosły i plonowały, są dość specyficzne. Borówka należy do roślin, które wymagają gleby o pH 3,8-4,8. Nakłady ponoszone na doprowadzenie wartości pH gleby w obrębie stanowiska uprawy do tak niskiego są wysokie. Nie jest to także proces szybki. Nie każdy plantator zaczynający przygodę z uprawą borówki zdaje sobie sprawę, że kwaśna gleba to podstawa dobrego wzrostu plantacji. Inna kwestia to także konieczność odwodnienia pola, aby woda opadowa nie zalegała zbyt długo. Korzenie borówki lubią wprawdzie środowisko wilgotne, ale bardzo źle reagują na zalewanie. Dobrym rozwiązaniem jest uprawa roślin  na wyniesionych zagonach, jednak tu znowu pojawia się problem związany z wysokim kosztem przygotowania stanowiska pod nowe nasadzenia. Do gleby należy wprowadzić duże ilości materii organicznej, a na kilka sezonów przed planowaną inwestycją rozpocząć jej przygotowanie. Konieczna jest walka z zachwaszczeniem, a ponadto wysiew roślina na przyoranie i nawozy zielone.

Może w kokosie?

W przypadku borówki wysokiej, podobnie jak w przypadku truskawki czy maliny, rośliny coraz częściej uprawia się w pojemnikach. Jest to obecnie tendencja, dzięki której roślinom można w łatwy sposób zapewnić odpowiednie warunki do wzrostu i plonowania, zaoszczędzić czas na przygotowanie stanowiska. Tendencja jest widoczna w krajach, w których do niedawna nie uprawiano borówki, a które wprowadziły technologię produkcji borówek z krajów Europy zachodniej.

Specjaliści z Holandii mówią wprost, że coraz więcej borówek uprawia się we podłożu kokosowym, ponieważ zapewnia ono zdrowe plony na stałym poziomie, a także jest tańsze i lepsze dla środowiska niż alternatywne rozwiązania. Jest to trend, który szybko rośnie i umacnia się w głównych obszarach uprawy borówki na całym świecie, ponieważ stabilna struktura wysokiej jakości włókna kokosowego pozwala plantatorom na stosowanie tego samego systemu uprawy w pojemnikach przez cały okres życia krzewów.

Pojemniki z borówką – holenderskie doświadczenia z różnymi podłożami

W kokosie: zalety takiej uprawy

Zdecydowanie w dobie rosnących kosztów produkcji owoców, zasadne jest ich obniżanie. Transport gotowych do użycia mieszanek torfu, perlitu i włókna kokosowego na duże odległości zasadniczo oznacza transport dużej ilości powietrza. Podłoża składające się w 100% z włókna kokosowego mogą być transportowane w sprasowanej formie, a koszt za litr odwodnionego podłoża jest znacznie niższy. Istnieją również korzyści finansowe związane z chemią i strukturą włókna kokosowego, co potencjalnie pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie składników odżywczych. To przekonuje producentów do wykorzystywania takiego właśnie podłoża na coraz większa skalę.

Borówka to roślina kwasolubna i doradcy promujący kokos jako podłoże dla borówki też o tym pamiętają. Wprawdzie naturalne pH włókna kokosowego wynosi 5,6-6,8, ale ma ono niską zdolność buforowania pH, co oznacza, że pH wokół korzeni szybko spada po dodaniu azotu amonowego do pojemników. W rzeczywistości, ze względu na zakwaszające działanie azotu amonowego wyższe początkowe pH kokosu jest korzystne, ponieważ nie spada tak szybko w późniejszym okresie. W przypadku borówek uprawianych w pojemnikach pH pożywki wynoszące około 6,0 zapewnia większą stabilność pH niż niższe pH pożywki, co pomaga spowolnić zakwaszanie podłoża i złagodzić potencjalne problemy ze słabym pobieraniem wapnia i toksycznością manganu.

Struktura podłoża kokosowego

Fizyczna struktura cząstek dobrze przetworzonego, wysokiej jakości włókna kokosowego jest korzystna. W przeszłości plantatorzy zazwyczaj wykorzystywali podłoże na bazie torfu zawierające cząsteczki dużych rozmiarów, aby poprawić drenaż. Jednak w przypadku upraw długoletnich nie jest pożądana mieszanka cząstek małych, średnich i dużych, ponieważ dochodzi do segregacji, w której mniejsze cząstki z czasem opadają, co oznacza, że tworzy się warstwa o wysokiej wilgotności na spodzie pojemnika i grubsza warstwa, bardziej sucha u góry. Doradcy holenderscy zwracają także uwagę, że zdolność wymiany kationów (CEC) jest niższa w przypadku kokosu, więc nie zatrzymuje tak silnie nawozów i składników odżywczych, ułatwiając „zarządzanie” poziomem EC i składników odżywczych, zmniejszając gromadzenie się soli w pojemnikach, a tym samym zmniejszając potrzebę cykli płukania w celu obniżenia EC.

Dotychczasowe doświadczenia

Ponieważ coraz więcej plantatorów całkowicie eliminuje torf ze swoich upraw, włókno kokosowe jest wyborem przyjaznym dla środowiska. Tak twierdzą plantatorzy, którzy zmienili podłoże do pojemnikowej uprawy borówki. Twierdzą, że włókno kokosowe jest bardziej zrównoważoną opcją. Ma znacznie mniejszy negatywny wpływ na środowisko, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę niszczenie siedlisk i znaczne uwalnianie dwutlenku węgla spowodowane osuszaniem torfowisk w celu zbioru surowca. Włókno kokosowe, będące produktem ubocznym przemysłu kokosowego, generuje niewielkie naruszenia naturalnych środowisk lub nie prowadzi do ich naruszania.

Wielu plantatorów borówki, którzy zdecydowali się na uprawę w 100% podłożu z włókna kokosowego uważa, że jest to dobry wybór przede wszystkim ze względu na poprawę zdrowotności korzeni, co pozwala utrzymać lepszą wydajność roślin przez cały okres użytkowania plantacji.