Zasady nawożenia

Podstawową do ustalania zaleceń nawozowych w uprawie roślin jagodowych (i nie tylko) jest analiza gleby metodą ogrodniczą. Dopiero na podstawie wyników można podać zalecenia dotyczące nawożenia doglebowego, fertygacji, nawożenie dolistnego i biostymulacji. Nawożenie należy także dostosować do odmiany, ponieważ mogą mieć różne wymagania. Liczby graniczne zawartości makro- i mikroelementów w uprawach mogą różnić się w zależności kraju (inny klimat, typ gleby, odmiany). Nawożenie powinno być dopasować do indywidualnych potrzeb.

Dokarmianie dolistne nie zastąpi nawożenia dokorzeniowego. Przykładem jest wapń, który odgrywa bardzo istotną rolę w nawożeniu roślin. Jak stwierdził Albert Zwierzyński nie da się uzupełnić tego pierwiastka drogą pozakorzeniową. Przed założeniem plantacji w glebie powinna znajdować się odpowiednia ilość dostępnego dla roślin wapnia. Wapń bardzo wolno przemieszcza się w roślinie. Według danych literaturowych na pobranie 50% dostarczonego wapnia roślina potrzebuje od 70 do 120 godzin. Dla porównania 80% azotu pobrane jest w około 5 godzin.

Cele dokarmiania dolistnego

Jednym z celów dokarmiania dolistnego jest dostarczanie składników pokarmowych roślinie. W ten sposób skutecznie można dostarczyć pierwiastki korzystne (np. krzem). Metoda dolistna wykorzystywana jest do aplikacji preparatów (np. aminokwasy, mikroorganizmy) działających biostymulująco na wzrost i rozwój roślin, szczególnie po wystąpieniu stresów biotycznych i abiotycznymi. Dolistnie warto wspierać procesy fizjologiczne roślin w trakcie m.in. zawiązywania paków kwiatowych, kwitnienia, zawiązywania owoców.

Skuteczność zabiegów dolistnych uzależniona jest od kilku czynników. Należy przeprowadzać je w zalecanych przez producenta preparatu warunkach atmosferycznych. Istotne znaczenie mają właściwości cieczy roboczej (EC, pH) w opryskiwaczu. W zależności od tych parametrów należy dostosować dawkę produktu.

W trakcie sezonu należy racjonalnie prowadzić nawożenie i biostymulację dolistną bo może dojść do poparzenia liści a także do przebiostymulowania roślin. Zbyt duża zawartość azotu w liściach zwiększa presje ze strony chorób, np. porażenie przez Botrytis cinerea  (sprawca szarej pleśni).

W trakcie uprawy na roślinach możemy zobaczyć objawy sugerujące niedobory składników pokarmowych. – Ocena wizualna jest bardzo ważna i potrzebna ale obarczona pewnym błędem. Jeżeli mamy wątpliwości najbardziej miarodajna jest analiza liści w laboratorium – doradzał prelegent.

Jako dolistne źródło magnezu wykorzystywany jest zazwyczaj siarczan magnezu (16% MgO, 32% SO₃). Można także użyć saletrę magnezowej (16% MgO, N-NO₃), jeśli chcemy rośliny dodatkowo odżywić azotem.