Trendy na rynkach europejskich

Zdaniem Piotra Pietrzaka na rynku sałat masłowych w Polsce w ostatnich latach nastąpiła stabilizacja, natomiast w Europie powierzchnia uprawy sałaty masłowej spada. Dotyczy to głównie powierzchnia upraw w gruncie (pod osłonami oraz w otwartym gruncie), natomiast rośnie powierzchnia hydroponicznych upraw sałaty, w których można osiągnąć szybki plon wysokiej jakości, eliminuje się także problem chorób odglebowych.

Na polskim rynku bardzo popularne są sałaty kruche, ale można powiedzieć, że osiągnęły już one swoje apogeum. Natomiast w Europie Zachodniej spada rynek sałaty kruchej, która nieco ustępuje sałatom typu baby leaf oraz różnym liściowym mieszankom. Z kolei w Europie wschodniej, m.in. w Rosji, rośnie w produkcji udział sałaty kruchej, która ze względu na swoją długą trwałość dobrze sprawdza się w transporcie na dalsze odległości.

Jak informował Piotr Pietrzak większość sałat kruchych z oferty firmy Enza Zaden ma pełną odporność na mączniaka rzekomego – Bl:16-37 (wyjątkiem jest odmiana Cellist Bl: 16-36). Podobny zakres odporności ma także wiele odmian sałaty masłowej, liściowej i rzymskiej z tej hodowli. Nasiona części odmian są także dostępne w wersji „eko” – pochodzą z upraw ekologicznych i mogą być przeznaczone do certyfikowanych upraw ekologicznych.

Sałaty masłowe

Wśród propozycji sałaty masłowej do uprawy tunelowej w okresie wczesnowiosennym i letnim Piotr Pietrzak polecał zbliżone do siebie odmiany Casey (liście nieznacznie wcinane) oraz Fairly (liście bardziej okrągłe, mocny system korzeniowy). Obie charakteryzują się dobrym wyrównaniem oraz bardzo dobrą trwałością (shelf life). Wyróżniają się szerokim pakietem odporności na mączniaka rzekomego (Bl: 16-37). Sprawdzają się zarówno w uprawach gruntowych, jak i w hydroponicznych. Casey w porównaniu z odmianą Fairly, ma nieco luźniejszą i nieznacznie większą główkę. Odmiany polecane są przede wszystkim na zaopatrzenie rynku warzyw świeżych. Nadają się do produkcji mniejszych główek (po 16 sztuk w skrzynce) lub większych (pakowanych po 8 sztuk).

Sałaty liściowe

W portfolio sałat typu Lollo (pierzastych) nowościami są: Azirka (typu Lollo Rossa, o tak zwanej potrójnej czerwieni, charakteryzuje ją szybkie tempo wzrostu, główki średnie do dużych) oraz Brietta (typu Lollo Bionda, główki są dobrze wypełnione, duże, ciężkie i wyrównane, odporne na zamieranie i gnicie liści, można je zbierać w dłuższym okresie – ma tzw. szerokie okno zbiorcze).

Sałaty kruche (lodowe)

Do uprawy wiosennej prelegent polecał głównie sałaty Napelo (najszybsze tempo wzrostu) i Damion (główka bardziej kompaktowa niż Napelo, szybko się wypełnia, długie okno zbiorcze). Wiosną dobrze sprawdza się także Rodolfo (dłuższy okres wegetacji i trochę większa główka, odmiana nie jest podatna na mszyce).

W okresie letnim do uprawy specjalista z Enza Zaden polecał m.in. odmiany Elmundo (przeznaczoną na zbiór w okresie letnim i wczesną jesienią, do uprawy na żyznych glebach), Gido, Gonzalo (kompaktowe, szybko wypełniające się główki, duża tolerancja na wyrastanie pędów kwiatostanowych) oraz Philemo (ma bardzo szerokie okno zbiorcze, duże główki), a także Eduardo (polecana do uprawy na glebach piaszczystych i półprzepuszczalnych gliniastych) oraz Salvio i Danilo (dobra odporność na gnicie główek i na wytwarzanie pędów kwiatostanowych, dobra trwałość).

Jesienią mogą być uprawiane m.in. odmiany: Cellist (szerokie okno zbiorcze, główki odporne na gnicie) i Casemiro (można posadzić trochę wcześniej od Cellist, główki średnie do dużych, gładkie, o ciemnym odcieniu zieleni).

Sałaty rzymskie

Wśród sałat rzymskich typu midi Piotr Pietrzak polecał odmiany Colbiana oraz Kilnsey (o ciemniejszych liściach w porównaniu do sałaty Colbiana). Obie mogą być uprawiane przez cały sezon.

Z portfolio sałat rzymskich typu mini prelegent polecał m.in. odmiany Xavira (ciemnozielone, błyszczące liście) i Ximenes (szybkorosnące, półotwarte główki, duża odporność na tipburn ) oraz Xiomara (duża odporność na gnicie).