Bakker Brothers

W ofercie tej firmy znajduje się pomidor malinowy Bakony F1. Jest to plenna, wczesna odmiana o silnym systemie korzeniowym i ciągłym wzroście, nadająca się do uprawy przedłużonej. Polecana jest do uprawy w tunelach lub szklarniach. Jej owoce są wielkości 200-230 g, mają atrakcyjny malinowy kolor, są aromatyczne i charakteryzują się wyjątkowo dobrym, słodkim smakiem – typowym dla tradycyjnych odmian malinowych. Wyróżniają się również dobrą trwałością.

Clause

Firma ta proponuje dwie odmiany pomidora malinowego – Aphen F1 i Fenda F1. Obie o wzroście ciągłym i przewadze cech wegetatywnych, można je uprawiać z nasadzeń w końcu lutego lub na początku marca w krótkich cyklach, na 6 do 8 gron, lub w uprawie przedłużonej – do mniej więcej 20 gron. Aphen ma bardziej zwarty pokrój, Fenda – luźniejszy. Władysław Tokarczyk, przedstawiciel firmy, podkreśla, że pomidory te mają bardzo silny system korzeniowy i nadają się do uprawy na podłożach zmęczonych. Ze względu na tendencje do silnego wzrostu niewskazane jest dla nich intensywne nawożenie azotowe. Ponadto przy silnym nawożeniu azotowym i słabej dostępności potasu na owocach mogą pojawić się znikające zielone smugi (zwłaszcza u odmiany Aphen). Przy prawidłowym nawożeniu azotem i potasem pomidory wybarwiają się dobrze. Owoce są duże (250 – 300g lub więcej), przy czym nieco większe ma odmiana Aphen, wyróżnia się ona ponadto wyjątkowo dobrym ich smakiem.

Monsanto – De Ruiter Seeds

Odmiana Tomimaru Muchoo F1 z oferty tej firmy polecana jest do uprawy szklarniowej w cyklu przedłużonym, z nasadzeń od połowy stycznia w wełnie mineralnej lub innych substratach. Rośliny o silnych tendencjach generatywnych są wysokie i mają otwarty pokrój. Warto rozważyć ich szczepienie na silnie rosnącej podkładce, gdyż łatwiej wówczas utrzymać równowagę wzrostu i rozwoju roślin, zwłaszcza latem – wtedy silny system korzeniowy zapewniany przez podkładkę pomaga zapobiegać występowaniu suchej zgnilizny wierzchołków owoców. Jak powiedziała Katarzyna Tykarska – odpowiedzialna w firmie za doświadczenia odmianowe – w nawożeniu tego pomidora firma zaleca pożywkę podobną, jak dla innych wielkoowocowych, o podwyższonej o 20% zawartości wapnia, zwłaszcza latem, w czasie upałów, gdy rośliny są bardziej narażone na suchą zgniliznę. Należy unikać podawania pożywki o zbyt wysokim EC oraz zwiększania wartości EC w matach uprawowych.

Owoce Tomimaru Muchoo dorastają do 160-180 g, mają malinowoczerwoną barwę, i bardzo dobry smak. Są kuliste, z delikatnie zarysowanym żebrowaniem w pierwszych gronach. Twardością dorównują odmianom o czerwonych owocach. Szypułka i działki kielicha mają ładny kształt i długo zachowują świeżość.

Firma wkrótce będzie wprowadzać kolejne odmiany malinowe. Kanna 218 F1 i Pandarosa F1 polecane są do uprawy w tunelach foliowych (na razie jeszcze na etapie prób uprawowych). Są to pomidory wysoko rosnące, przeznaczone do uprawy w skróconych cyklach. Kanna 218 ma owoce o masie 160-180 g, smaczne, o bardzo dobrej trwałości (najtrwalsze w tej grupie pomidorów), twarde, atrakcyjne, o ładnej szypułce. Jest ona dosyć wczesna. Owoce odmiany Pandarosa mają około 200 g, w dotychczasowych doświadczeniach dobrze sprawdziła się ona w jesiennym cyklu uprawy.

Nickerson-Zwaan

Malinowym standardem w ofercie firmy Nickerson-Zwaan jest odmiana VP1 F1, która przed kilkoma laty była pierwszą propozycją tego typu o owocach dosyć twardych i trwałych, sprawdzających się w obrocie, a jednocześnie zachowujących cechy tradycyjnego, malinowego pomidora – łącznie z wysokimi walorami smakowymi. Jest to odmiana bardzo wczesna, o dosyć krótkim okresie wegetacji, polecana przez firmę do uprawy na 4 lub 5 gron, które dojrzewają szybko, co pozwala możliwie wcześnie zakończyć produkcję i rozpocząć nowy cykl. Owoce VP1 są duże (240-280 g), przeważnie kuliste, jedynie bardzo duże są lekko spłaszczone i żebrowane.

Według informacji przekazanych przez Małgorzatę Zadurę, reprezentującą firmę Nickerson-Zwaan, poszukiwano odmiany łączącej korzystne cechy VP1 z silniejszym wigorem, co pozwoliłoby wydłużyć okres uprawy (VP1 jest uprawiany najczęściej w 2 cyklach, a w dłuższych – w uprawie szklarniowej – jedynie z rozsady szczepionej). Owocami tych poszukiwań są nowsze propozycje firmy, odmiany VP2 F1 i HTP11 F1 – obie o lepszym wigorze, nadające się do uprawy na 6 lub 7 gron, o smacznych, twardych, dosyć trwałych owocach, odpornych na pękanie. Pomidory te są lekko spłaszczone (zwłaszcza u HTP11) i wyraźniej żebrowane. Odmiany te są wprawdzie o kilka dni (VP2) lub tydzień (HTP11) późniejsze niż VP1, obie jednak nadal są zaliczane do pomidorów wczesnych. Są to pomidory bezpiętkowe.

Nowe pomidory malinowe z firmy Nickerson Zwaan charakteryzują się dobrą zdrowotnością, w przypadku VP2 ważną cechą jest odporność na nicienie (obecność tych szkodników na plantacjach obserwowano w ubiegłym roku w kilku lokalizacjach w kraju). Zarówno VP1, jak i VP2 są odporne na 5 ras Cladosporium fulvum.

Ponieważ wszystkie trzy wymienione odmiany malinowe wykazują przewagę cech generatywnych w ich uprawie należy więcej uwagi poświęcić wzmacnianiu strony wegetatywnej – prawidłowemu rozbudowaniu roślin i zachowaniu ich wigoru. Zalecane jest nawożenia takie, jak dla innych odmian wielkoowocowych, dobre zaopatrzenie roślin w magnez i żelazo (nawożenie siarczanem magnezowym i chelatem żelaza). Małgorzata Zadura podkreśla, że ogrodnicy powinni zwrócić uwagę, że oferowane przez ich firmę generatywne odmiany malinowe różnią się od dostępnych na rynku malinowych pomidorów tunelowych o przewadze cech wegetatywnych, które wymagają zupełnie innego podejścia do uprawy. Specjalistka z firmy Nickerson Zwaan przestrzega, aby nie sadzić rozsady odmian generatywnych z już rozkwitniętymi gronami, a niekiedy nawet z zawiązanymi owocami, gdyż wówczas rośliny będę przedwcześnie kończyć wzrost, nawet po trzecim gronie. Nie ma jednego schematu uprawy odmian malinowych, należy kierować się przede wszystkim tendencjami wzrostu i rozwoju wybranych odmian oraz przestrzegać zaleceń hodowców.

Nongwoo Bio

Ta koreańska firma, reprezentowana na naszym rynku przez przedsiębiorstwo Rol-Spec ma w ofercie wczesną, malinową, silnie rosnącą odmianę pomidora Pink Top. W uprawie zalecane jest stymulowanie jej tendencji generatywnych, bez obawy o wzrost wegetatywny. Zalecane jest silne nawożenie , w uprawach bezglebowych większone nawożenie wapniem (o około 20%). Jej owoce są malinowej barwy, spłaszczone, lekko karbowane, w gronach regulowanych do 4-5 sztuk dorastają do 220-240 g.

Piotr Zawada podkreśla, że owoce odmiany Pink Top są cenione za niepowtarzalny smak, dobrą jakość i piękny malinowy kolor. Zalecana jest do uprawy pod osłonami, do 7 gron. Wielu producentów uprawia ją również w cyklu przedłużonym.
Rośliny są odporne na: ToMV, V, F1,2 ,FCRR, C5, N.

Rijk Zwaan

W grupie odmian malinowych propozycją firmy Rijk Zwaan jest pomidor Esmira F1 o dużych owocach (180-200 g), kulistych, jedynie w pierwszych gronach lekko spłaszczonych i żebrowanych. Jak mówi przedstawiciel firmy, Marcin Mech, odmiana dobrze wiąże owoce, są one wyrównane w gronach, charakteryzują się stosunkowo dobrą trwałością i twardością. Esmira polecana jest do tradycyjnej uprawy w tunelach w cyklach wiosennym i jesiennym (jest to optymalne rozwiązanie) lub dłuższym – wówczas, przy uprawie na 8 gron warto regulować liczbę owoców (w skróconych cyklach, na 3 lub 4 grona, nie ma takiej potrzeby). Odmiana jest dosyć zrównoważona we wzroście i rozwoju. Jest odporna m.in. na Cladosporium fulvum.

Syngenta Seeds

Firma ta ma w ofercie odmianę malinową Mamirio F1. Jest to pomidor o średniej wczesności, silnie rosnący, przeznaczony do uprawy w tunelach zimnych lub ogrzewanych, a także w szklarniach (wówczas rośliny powinny być szczepione, mogą być sadzone nawet w połowie stycznia). W uprawie tunelowej rośliny prowadzi się zwykle na 8 gron. Według informacji przekazanych przez Tomasza Olszewskiego z firmy Syngenta odmiana ta dobrze zawiązuje owoce (po 5 lub 6 w gronie) i pod względem wysokości plonu dorównuje odmianom czerwonoowocowym. Nie ma szczególnych wymagań pokarmowych – w uprawach, w których była nawożona tak, jak pomidor Brooklyn F1 (o czerwonych owocach) nie wykazywała objawów niedoborów składników. Odmiana ta dobrze reaguje na lekko ograniczony dostęp światła – np. uprawa w starych tunelach czy starych szklarniach. Dlatego nie należy odsłaniać dojrzewających owoców – grona powinny być zakryte liśćmi, wówczas dobrze, równomiernie się wybarwiają i uzyskują atrakcyjny malinowy kolor. Gdy w nadmiernie zagęszczonych uprawach konieczne okaże się usunięcie części liści, najlepiej jest wycinać środkowy liść spomiędzy gron.
Owoce Mamirio dorastają przeciętnie do 180–200 g, w pierwszych gronach są jednak nieco większe, lekko spłaszczone i karbowane (do mniej więcej czwartego grona). W kolejnych gronach są bardziej kuliste. Ich trwałość jest porównywalna do typowych czerwonych owoców tunelowych odmian – np. Brooklyn F1 czy Boderine F1.

Kolejna malinowa odmiana w ofercie Syngenty – Manqili F1 – będzie w tym sezonie testowana w warunkach uprawowych. Bardziej przypomina ona tradycyjne malinowe pomidory. Jej owoce są bardzo smaczne, przez cały sezon zachowują typowy kształt – spłaszczony i lekko żebrowany, są wielokomorowe, dorastają przeciętnie do 160–200 g. Dobrze się wybarwiają na zdecydowanie malinowy kolor (a nie malinowoczerwony) i nie muszą być zacienione. Ponieważ pierwsze owoce mogą być rozmiarów większych niż przeciętne, w pierwszych gronach warto redukować ich liczbę, aby nie dopuścić do zbytniego obciążenia roślin. Jest zalecana do uprawy na 6 gron, daje wysoki i skoncentrowany plon. Pod względem trwałości owoców ustępuje swojej poprzedniczce.

Western Seeds

W asortymencie tej firmy od 4 lat znajduje się Rosavita F1. Jest to pomidor wielkoowocowy (200–250 g, a w pierwszych gronach nawet ponad 300 g), o krótkich międzywęźlach i silnych tendencjach wegetatywnych do okresu kwitnienia 3 grona. Dlatego wymaga odpowiedniego prowadzenia od początku uprawy. Tomasz Marasik właściciel firmy Toma Seeds, zaleca przerzedzanie liści tej odmiany – należy usuwać co trzeci liść do wysokości 5. grona, dzięki czemu poprawia się wentylacja wokół kwitnących gron, lepsze jest wówczas zapylanie i zawiązywanie owoców. Zaniechanie tego zabiegu prowadzić może do tworzenia się owoców beznasiennych, sercowatego kształtu. Typowe owoce Rosavity są lekko spłaszczone i karbowane, bezpiętkowe. Pod względem trwałości pozytywnie wyróżniają się w grupie pomidorów malinowych. Są bardzo smaczne, a ze względu na rozproszone komory nasienne sprawiają wrażenie bardziej mięsistych, niż owoce odmian o regularnych komorach.

W uprawach na więcej niż 6 lub 7 gron wskazane jest redukowanie liczby zawiązków do 5 sztuk w pierwszych trzech gronach. Dzięki temu roślina prawidłowo zawiązuje owoce w gronach 6. i 7. (regulowanie jest zalecane także w uprawie w nieogrzewanych tunelach, gdy rośliny wytworzą tzw. rozstrzelone grona, z bardzo dużą liczbą owoców). W krótszych cyklach uprawy nie ma konieczności regulowania liczby owoców.

Rosavita może być sadzona wcześnie (w Polsce była uprawiana nawet z nasadzeń grudniowych). Dobrze znosi gorsze warunki świetlne, gdyż była hodowana z myślą o rynku chińskim, gdzie pomidory uprawia się w tunelach, których północną ścianę stanowi mur akumulujący ciepło w dzień i oddający je w nocy, a folia na noc przykrywana jest matami ryżowymi. W uprawie z wczesnych terminów sadzenia, przy małej ilości światła warto jest zasilać rośliny nawozami zawierającymi fosfor i mikroelementy. Ze względu na brak skłonności do tworzenia zielonej piętki odmiana nie ma szczególnych wymagań co do nawożenia potasowego. Nie ma też zwiększonego zapotrzebowania na wapń – jej wymagania pokarmowe są podobne jak innych pomidorów wielkoowocowych.

W ocenie Tomasza Marasika już w ubiegłych sezonach mieliśmy w Polsce bardzo dużo pomidorów malinowych i raczej nie należałoby zwiększać areału ich uprawy. Bo mają one nie tylko inny smak, ale także nieco inne zastosowanie w kuchni (raczej nie są polecane np. na zupy czy przeciery). Oprócz pomidorów malinowych swoje miejsce na rynku zdobyły również inne odmiany deserowe – np. o żółtych lub pomarańczowych owocach, śliwkokształtne, typu San Marzano itp. Ponieważ można było za nie uzyskać wyższe ceny niż, za pomidory standardowe ich uprawa upowszechniła się zwłaszcza w małych gospodarstwach, prowadzących częściowo sprzedaż bezpośrednią. Istnieje określona grupa klientów, może kilkanaście procent, którzy kupią deserowe pomidory niezależnie od ceny, gdy tylko będą one dobrej jakości i atrakcyjnie podane.